کدام ماشین‌های تولید خوراک دامی برای تولید خوراک طیور و همچنین خوراک آبزیان مناسب هستند؟

درک ماشین‌های چندمنظوره تولید خوراک دامی: ویژگی‌های اصلی برای استفاده در طیور و آبزیان

اهمیت انعطاف‌پذیری در طراحی ماشین‌های تولید خوراک دامی برای عملیات کشاورزی تلفیقی

مزارعی که هم مرغ و هم ماهی پرورش می‌دهند، به تجهیزات تغذیه‌ای نیاز دارند که بتوانند انواع مختلف غذا را تولید کنند، بدون اینکه هر بار هزینه خرید ماشین‌آلات جدید سنگین شود. بر اساس تحقیقات بازار از اواخر سال 2024، دستگاه‌های تولید خوراک دو منظوره، پیچیدگی‌های کار مزرعه را در این عملیات ترکیبی حدود ۴۲ درصد کاهش می‌دهند. چه چیزی باعث ارزشمندی این دستگاه‌ها می‌شود؟ این دستگاه‌ها به کشاورزان این امکان را می‌دهند که سفتی گلوله‌ها را از نرم تا تقریباً سفت کنترل کنند و همچنین سطح رطوبت را از خیلی خشک تا نسبتاً مرطوب تنظیم کنند. این بدین معنی است که یک دستگاه می‌تواند تمامی کارها از تولید خوراک شناور سبک ماهی تا خرده خوراک سنگین‌تر برای مرغ را در یک بار عبور از خط کارخانه انجام دهد. هنگام تغییر بین نوع حیوانات دیگر نیازی به متوقف کردن تولید یا سرمایه‌گذاری در تجهیزات جداگانه نیست.

ویژگی‌های فنی کلیدی که امکان پردازش هر دو نوع خوراک را با یک دستگاه فراهم می‌کنند

دستگاه‌های تولید خوراک دو منظوره با سه مکانیسم اصلی به انعطاف‌پذیری دست می‌یابند:

ویژگی	کاربرد در پرورش طیور	کاربرد در پرورش آبزیان
ضخامت قالب	۶–۸ میلی‌متر (مقاومت بالا)	3–5 میلی‌متر (گسترش سریع)
سرعت مارپیچ	250–350 دور در دقیقه	400–550 دور در دقیقه
شرایط‌دهی بخار	60–75 درجه سانتی‌گراد	85–95 درجه سانتی‌گراد

اجزای ماژولار امکان تعویض سریع بین تنظیمات گرانوله‌کردن را فراهم می‌کنند، به‌طوری‌که مدل‌های پیشرفته می‌توانند انتقال بین انواع خوراک را در کمتر از 90 دقیقه انجام دهند.

تفاوت‌های تغذیه‌ای بین خوراک دام‌های خانگی و خوراک آبزیان و تأثیر آن بر انتخاب ماشین‌آلات

خوراک‌های آبی پایدار برای آبزیان به میزان ۳۵ تا ۴۵ درصد نشاسته بیشتری نسبت به خوراک دوپر نیاز دارند. برای دستیابی به این هماهنگی مناسب، سازندگان اغلب اکسترودرها را در حدود ۱۳۰ درجه سانتی‌گراد برای ژلاتینه‌شدن مناسب به کار می‌گیرند. در مورد محتوای پروتئینی، تفاوت بزرگ دیگری نیز وجود دارد. جیره‌های دوپر معمولاً حاوی ۱۸ تا ۲۲ درصد مواد گیاهی مانند سویا و ذرت هستند. اما غذای ماهی به مقدار بیشتری پروتئین حیوانی نیاز دارد، در حدود ۲۵ تا حتی ۵۰ درصد پودر ماهی یا پروتئین‌های مبتنی بر جلبک. و این را هم بدانید؟ این نوع پروتئین‌ها به خودی خود به خوبی متصل نمی‌شوند، بنابراین نیاز به افزودنی‌های خاصی است. تمام این تفاوت‌ها به این معنی است که تجهیزات فرآوری باید بسیار پیشرفته باشند. دستگاه‌ها باید بتوانند کنترل دقیق دما را حفظ کنند و همچنین نیاز به تنظیمات مارپیچ متفاوتی دارند بسته به نوع خوراکی که تولید می‌کنند. در غیر این صورت تمام آن مواد مغذی ارزشمند در حین تولید از بین می‌روند.

فناوری اکستروژن: تطبیق دادن اکسترودرهای غذای ماهی برای جیره‌های دوپر

چگونه دستگاه‌های اکستروژن برای خوراک دام وحشی به ژلاتینیزاسیون بالا و پایداری در برابر آب دست می‌یابند

اکسترودرهای دو مارپیچی قادرند در دمای کنترل‌شده بین 120 تا 150 درجه سانتی‌گراد و تحت فشارهای بالاتر از 50 بار، بین 65 تا 85 درصد از نشاسته را ژلاتینیزه کنند. این فرآیند یک ماتریس جامد ایجاد می‌کند که واقعاً ماندگاری محصول در آب را بهبود می‌بخشد. حفظ میزان رطوبت در محدوده 20 تا 25 درصد و همچنین حذف حباب‌های هوا، تفاوت ایجاد می‌کند و در تولید گرانول‌های شناور قوی بسیار موثر است که در عملیات پرورش ماهی بسیار خوب عمل می‌کنند. زمانی که این روش با شرایط بخار مناسب و مقدار صحیح برش مکانیکی در حین فرآوری ترکیب شود، تولیدکنندگان به گرانول‌هایی با شناوری یکنواخت دست می‌یابند که شکل و ساختار خود را حتی پس از مدت‌ها در معرض آب بودن حفظ می‌کنند.

تنظیم دما، فشار و رطوبت برای دستیابی به بهترین خروجی در خوراک داجن

برای انتقال به خوراک دامی، باید رطوبت را به میزان 16 تا 18 درصد کاهش داد و دما را به میزان 130 تا 140 درجه سانتی‌گراد افزایش داد. تنظیم نسبت فشردگی از 1:4 (ماهی) به 1:6 (طیور) باعث بهبود چگالی گرانول به میزان 22 درصد می‌شود، طبق گفته تولید خوراک دامی فصلی (1402). استفاده از درایوهای فرکانس متغیر بهینه‌سازی مصرف انرژی را در طی انتقال‌ها تسهیل کرده و ضایعات را کاهش می‌دهد و در عین حال کیفیت تولید حفظ می‌شود.

مثال واقعی: اجرای دسته‌های دوگانه گونه‌ای روی یک خط اکستروژن

یک مزرعه یکپارچه در تایلند، در طول هفته دو برنامه تولید متفاوت را روی یک خط اکستروژن اجرا می‌کند. آن‌ها هر روز صبح زود شروع به تولید خوراک ماهی تیلاپیا می‌کنند و حدود ظهر کار خود را تغییر می‌دهند و به تولید گرانول برای مرغ‌های گوشتی می‌پردازند. مزرعه با نگه داشتن پیش‌ conditionerها و خنک‌کننده‌ها در طول هر دو شیفت کاری، هزینه‌های خود را صرفه‌جویی می‌کند، به جای اینکه تجهیزات جداگانه‌ای برای هر محصول بخرند. این سیستم باعث می‌شود تا آن‌ها بیشتر روزها به راندمانی حدود ۸۵٪ دست یابند و هزینه‌های سرمایه‌ای‌شان را در حدود یک‌سوم نسبت به حالتی که خطوط جداگانه داشته باشند، کاهش دهند. هر شب پس از پایان کار، کارکنان به‌طور کامل تمامی تجهیزات را تمیز می‌کنند تا از ترکیب شدن پرمیکس‌های معدنی مورد استفاده برای خوراک دام و خوراک ماهی جلوگیری شود. این روال شبانه تنها یک روش خوب عملیاتی نیست، بلکه در واقع برای حفظ استانداردهای ایمنی غذایی در کل عملیات مزرعه الزامی است.

هزینه در مقابل انعطاف‌پذیری: آیا اکستروژنرهای چند منظوره بهتر از واحدهای تخصصی هستند؟

خرید دستگاه‌های خوراک دو منظوره می‌تواند هزینه‌های سرمایه‌ای را از هر جای دیگری بین هجده تا بیست و پنج هزار دلار در هر تن در ساعت ظرفیت کاهش دهد. اما در اینجا یک معامله وجود دارد، این دستگاه‌ها در مقایسه با دستگاه‌های تخصصی، حدوداً هفت تا دوازده درصد کندتر کار می‌کنند وقتی که به ظرفیت تولید می‌رسد. مزارع کوچک مقیاس که روزانه کمتر از پنج تن خوراک متنوع تولید می‌کنند، این انعطاف‌پذیری را شایسته کاهش کارایی می‌دانند. از سوی دیگر، عملیات بزرگتری که در مجموع بیش از بیست تن در روز تولید می‌کنند معمولاً به جای این دستگاه‌ها خطوط تولید مجزا و اختصاصی را انتخاب می‌کنند. این تصمیم منطقی است، چون در این حجم‌ها، حداکثر کردن خروجی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

اکسترودرهای خوراک ماهی شناور: آیا می‌توانند گرانول‌های مرغداری با کیفیت تولید کنند؟

اصول مهندسی در تشکیل گرانول شناور و مقاومت در برابر آب

اکسترودرهای خوراک ماهی که برای تولید گرانول‌های شناور طراحی شده‌اند، از طریق ژلاتینه کردن نشاسته در حدود 60 تا 75 درصد و در عین حال درگیر کردن حباب‌های هوا در مرحله انبساط به کار خود می‌پردازند. کل این فرآیند نیازمند محتوای رطوبتی حدود 25 تا 30 درصد و دمای دای به میزان 120 تا 140 درجه سانتی‌گراد است. نتیجه نهایی، گرانول‌های سبک با چگالی 300 تا 400 کیلوگرم در متر مکعب است که قادرند بدون جذب آب تا حدود 6 تا 8 ساعت روی آب شناور بمانند. اما تولید خوراک دام‌های خانگی داستانی کاملاً متفاوت است. این فرآیندها نیازمند گرانول‌های سنگین‌تر و محلول در آب هستند که معمولاً دارای چگالی بین 550 تا 650 کیلوگرم در متر مکعب می‌باشند. این تفاوت، سردرد زیادی را برای تولیدکنندگانی که قصد تغییر کاربری تجهیزات خود از تولید گرانول شناور ماهی به تولید خوراک استاندارد دام‌های خانگی را دارند، به وجود می‌آورد.

تغییر طراحی دای و تنظیمات چگالی برای تولید خوراک دام سنگین‌تر

تغییر اکسترودرهای شناور برای استفاده در تولید خوراک دام، نیازمند سه تنظیم اصلی است:

1. کاهش حفره‌های قالب از 3–5 میلی‌متر به 2–3 میلی‌متر
2. افزایش نسبت تراکم از 1:8 به 1:12
3. کاهش رطوبت به میزان 12–15 درصد در حین فرآوری

پیکربندی‌های بهینه‌شده قالب، مقاومت دانه‌های خوراک دوازده‌گانه پرندگان را تا 23 درصد افزایش می‌دهد در حالی که 98 درصد از تمامیت تغذیه‌ای آن حفظ می‌شود، همان‌گونه که در مطالعه 2023 Nature درباره کارایی گرانوله‌کردن نشان داده شده است. برای حمایت از گوارش، دمای اکستروژن باید به 90–100 درجه سانتی‌گراد کاهش یابد تا از ژلاتینه‌شدن بیش از حد نشاسته‌ها جلوگیری شود.

روند روبه رشد: تقاضای ماشین‌های تولید خوراک آمفیبی با قابلیت خروجی چندگانه

رشد عملیات تلفیقی پرورش طیور و ماهی باعث شده است که حدود دو سوم تولیدکنندگان تجهیزات، شروع به تولید واحدهای ماژولار تولید خوراک کنند که می‌توانند همزمان دو محصول متفاوت را تولید کنند. آخرین نسخه‌های موجود در بازار دارای قطعات قالب تعویض‌پذیر هستند که زمان تغییر بین آن‌ها تقریباً نیم دقیقه طول می‌کشد، همچنین دارای مناطق قابل تنظیم شرایط‌دهی بخار و سیستم‌هایی برای نظارت بر چگالی در حین فرآیند هستند. در عمل، این موضوع به این معنی است که یک دستگاه می‌تواند غذای ماهی شناور تولید کند که به دلیل سبکی (حدود ۰٫۴ تا ۰٫۶ گرانروی ویژه) روی سطح آب باقی بماند، در حالی که همزمان گرانول‌های سنگین‌تر طیور را تولید کند که به کف سینی فرو می‌روند (معمولاً ۱٫۱ تا ۱٫۳ گرانروی ویژه). برای مزارعی که این عملیات تلفیقی را انجام می‌دهند، این قابلیت دوگانه باعث کاهش حدود چهل درصدی هزینه کل تجهیزات نسبت به داشتن دستگاه‌های کاملاً مجزا برای هر نوع خوراک می‌شود.

اکستروژن مرطوب در مقابل خشک: انتخاب سیستم مناسب برای تولید تلفیقی خوراک

مقایسه اکسترودرهای خشک و مرطوب از نظر کنترل رطوبت، بافت و حفظ مواد مغذی

روش اکستروژن مرطوب بهترین نتیجه را در حدود 25 تا 35 درصد رطوبت به دست می‌دهد، زمانی که بخار در حین فرآوری تزریق می‌شود. این موضوع به تجزیه مناسب نشاسته‌ها در فرمولاسیون خوراک ماهی کمک می‌کند. برای محصولات دامی، تولیدکنندگان اغلب به اکستروژن خشک روی می‌آورند. این فرآیند از طریق ایجاد گرما به وسیله اصطکاک و کار با محتوای رطوبتی تنها 10 تا 15 درصد انجام می‌شود و گرانول‌های سنگین‌تری تولید می‌کند که در حین دست‌کاری مقاومت بیشتری دارند. از نظر حفظ مواد مغذی، سیستم‌های مرطوب برتری دارند - آن‌ها می‌توانند حدود 9 درصد از ویتامین‌های حساس مانند ویتامین C و B1 را بیشتر حفظ کنند. از سوی دیگر، اکسترودرهای خشک در مصرف انرژی صرفه‌جویی قابل توجهی دارند، زیرا نیازی به مراحل خشک‌کننده اضافی نیست و مصرف کلی انرژی را تقریباً 18 درصد کاهش می‌دهند.

مزایای اکستروژن مرطوب برای خوراک آبزیان و قابلیت انتقال آن به رژیم‌های غذایی دامی

فرآیند اکستروژن مرطوب حدود 85% از نشاسته‌ها را به‌خوبی ژلاتینه می‌کند، که به این معنی است که علوفه ماهی در آب حداقل شش ساعت قبل از تجزیه شدن باقی می‌ماند. برخی شرکت‌ها سعی کرده‌اند این دستگاه‌ها را برای تولید خوراک دام‌های خانگی نیز تطبیق دهند. با تغییر تنظیمات پیچ و استفاده از قالب‌های نازک‌تر، می‌توانند گرانول‌هایی با کیفیت قابل قبول تولید کنند. اما این کار معایبی دارد - مصرف انرژی حدود 12 تا 15 درصد نسبت به تنظیمات استاندارد افزایش می‌یابد. با این حال، یک آزمایش اخیر در سال 2023 نتایج جالبی نشان داد. حتی پس از انجام تغییرات، این دستگاه‌ها عملکرد خوبی را با نرخ تبدیل خوراک 94% حفظ کردند. با این وجود، هزینه‌های عملیاتی در نهایت حدود 20% بیشتر از هزینه‌های معمولی کارخانه‌های خوراک دامی سنتی بود. این امر وقتی معقول به نظر می‌رسد که تمام این تغییرات لازم برای اینکه دستگاه‌های اکستروژن مرطوب در خارج از پارامترهای طراحی اولیه‌شان کار کنند، در نظر گرفته شود.

بهینه‌سازی مصرف انرژی و قابلیت مقیاس‌پذیری اکستروژن خشک در عملیات تولید علوفه ترکیبی کوچک تا متوسط

در مقایسه با سیستم‌های مرطوب سنتی، اکسترودرهای خشک در واقع مصرف انرژی را به ازای هر تن مواد پردازش‌شده تقریباً ۲۳٪ کاهش می‌دهند. این موضوع آن‌ها را به‌ویژه برای عملیات کوچک‌تری که در هر ساعت بین ۵۰ تا ۲۰۰ کیلوگرم مواد فرآوری می‌کنند، مناسب می‌کند. این واقعیت که نیاز به رطوبت کمتری دارند به کشاورزان این امکان را می‌دهد تا دسته‌های کوچک‌تری از مواد را پردازش کنند و همچنان گرانول‌هایی با کیفیت خوب تولید کنند. آنچه واقعاً برجسته است، قابلیت مدولار بودن این سیستم‌های خشک است. تغییر تولید از خوراک ماهی شناور به خوراک مرغوب فراموشی تنها در حدود ۹۰ دقیقه زمان می‌برد. برای بسیاری از عملیات کشاورزی ترکیبی در سراسر اقیانوسیه و آسیا، چنین انعطاف‌پذیری بسیار ارزشمند است. تقریباً سه‌چهارم این مزارع گزارش داده‌اند که توانایی انتقال سریع بین انواع مختلف خوراک، برای عملیات روزمره آن‌ها ضروری شده است.

تعادل بین سرمایه‌گذاری اولیه و چندکاربردی بودن بلندمدت در انتخاب اکسترودرها

اگرچه هزینه اولیه آنها حدود 30 تا 40 درصد بیشتر است، اما بیشتر مزارع یکپارچه هنوز دستگاه‌های تولید خوراک ماژولار را انتخاب می‌کنند، زیرا این سیستم‌ها در آینده انعطاف‌پذیری بیشتری را فراهم می‌کنند. مدل‌های اکسترودر خشک معمولاً هزینه خود را در حدود 18 ماه پس از نصب جبران می‌کنند، زیرا در حین کارکرد، مصرف برق کمتری دارند. سیستم‌های تر زمان بیشتری نیاز دارند، جایی در حدود 28 تا 32 ماه تا نقطه سربه‌سرشان برسد، اما آنچه را که از نظر بازگشت سریع سود از دست می‌دهند با دوام بیشتری جبران می‌کنند، به‌طوری‌که عمر آنها حدود سه سال بیشتر از نمونه‌های خشک است. مدیران مزارع باید این معاوضه را با دقت در هنگام برنامه‌ریزی عملیات مورد ارزیابی قرار دهند. از یک سو، وجود 15 تا 20 درصد ظرفیت اضافی به‌عنوان حاشیه ایمنی مورد نیاز است، اما از سوی دیگر، مزایای مالی داشتن همه چیز در یک مکان با نگهداری آسان‌تر و به اشتراک گذاشتن منابع در بخش‌های مختلف مزرعه برجسته می‌شود.

انتخاب استراتژیک دستگاه‌های تولید خوراک برای مزارع یکپارچه طیور-آبزی

ارزیابی تغییرپذیری مواد اولیه و تأثیر آن بر سازگاری با ماشین‌های تولید خوراک

تولید خوراک برای دو گونه مختلف به معنای کار کردن با انواع مواد اولیه است، از جمله آرد ماهی سبک شناور تا ذرات سنگین ذرت، در حالی که همچنان باید گرانول‌ها را سالم و یکنواخت نگه داشت. دستگاه‌های مناسب باید بتوانند درصد متفاوتی از نشاسته را نیز به خوبی پردازش کنند. خوراک ماهی معمولاً به حدود 18 درصد نشاسته نیاز دارد در حالی که جیره‌های طیور به حدود 25 درصد نشاسته نیاز دارند. به همین دلیل دستگاه‌های خوب دارای تنظیمات فشار قابل تنظیم با نسبت‌های 4:1 تا 12:1 هستند. همچنین دارای صفحات قالب تعویضی هستند که حتی در مواقعی که مواد اولیه از نظر چگالی بسیار متفاوت هستند، به حفظ یکنواختی کمک می‌کنند. این تنظیمات تفاوت زیادی در حفظ کیفیت در طول فرآیند تولید ایجاد می‌کنند.

هماهنگ کردن مقیاس تولید با انعطاف‌پذیری ماشین‌آلات: از مزارع کوچک دامداری تا کارخانه‌های تولیدی بزرگ

برای عملیات کوچک‌مقیاس که کمتر از دو تن در ساعت فرآوری می‌کنند، اکسترودرهای دستی با کنترل‌های دستی بهترین عملکرد را دارند. مزارع بزرگ‌تر معمولاً به سیستم‌های کاملاً اتوماتیک نیاز دارند که بتوانند مواد مغذی را به‌صورت زنده نظارت کنند. در همین راستا، طرح‌های ترکیبی جالبی در سال‌های اخیر ظهور کرده‌اند، جایی که یک اکسترودر منفرد دانه‌های شناور ماهی را تولید می‌کند و سپس مواد باقی‌مانده را از طریق یک خط خشک‌کن دوم عبور می‌دهد. با تنها تغییر دمای اعمالی از حدود 120 درجه سانتی‌گراد برای خوراک دام‌های آبزی تا نزدیک به 90 درجه برای خوراک طیور، این سیستم چند‌منظوره به‌طور قابل‌توجهی هزینه تجهیزات را کاهش می‌دهد. بر اساس تحقیقات منتشرشده در سال گذشته در نشریه تغذیه حیوانات، چنین رویکردهای ترکیبی می‌توانند هزینه‌ها را حدود 34 درصد نسبت به راه‌اندازی خطوط تولید کاملاً مجزا برای خوراک‌های مختلف کاهش دهند.

دانش تحلیلی: 68% از مزارع تلفیقی سیستم‌های ماشین‌های ماژولار تولید خوراک را انتخاب می‌کنند (سازمان خواروبار و کشاورزی، 2022)

امروزه حدود ۱۲۰ مزرعه طیور و آبزیان تجاری در سراسر جهان به سیستم‌های ماژولار منتقل شده‌اند. مزیت واقعی چیست؟ کشاورزان می‌توانند در عرض تقریباً نیم ساعت بین انواع مختلفی از خوراک‌ها تغییر کنند. علاوه بر این، درگاه‌های مخصوصی برای اینگریدیان‌های پیش مخلوط وجود دارد و بهتر از همه، سیستم‌های انرژی بدون تکرار در چندین مرحله پردازش کار می‌کنند. سازمان خوراکی و کشاورزی گزارش جالبی هم منتشر کرده است. داده‌هایش نشان می‌دهد که این دستگاه‌های تولید خوراک ماژولار در واقع هزینه‌های سرمایه‌گذاری را به ازای هر تن خروجی تولیدی حدود ۱۷ دلار کاهش می‌دهند. همچنین استفاده بهتری از مواد اولیه دارند و به راندمانی حدود ۹۲ درصد دست می‌یابند. نمی‌شود تعجب کرد که چرا بیشتر و بیشتر مراکز این مسیر را انتخاب می‌کنند، با توجه به عوامل صرفه‌جویی در هزینه و قابلیت گسترش در محیط‌های کشاورزی ترکیبی.

‫سوالات متداول‬

ماشین تولید خوراک دو منظوره چیست؟

دستگاه تولید خوراک دو منظوره به گونه ای طراحی شده است که می تواند خوراک پرورش دام و خوراک ماهی را با استفاده از یک سیستم چند منظوره پردازش کند و به کشاورزان در صرفه جویی در هزینه تجهیزات و انعطاف در تولید کمک کند.

دستگاه های دو منظوره چگونه برای انواع مختلف خوراک تنظیم می شوند؟

این دستگاه ها امکان تنظیم ضخامت قالب، سرعت پیچ و شرایط بخار را فراهم می کنند و تغییر سریع بین انواع مختلف خوراک را بدون متوقف کردن فرآیند تولید امکان پذیر می سازند.

دستگاه های تولید خوراک ماژولار آیا از نظر هزینه مقرون به صرفه هستند؟

بله، اگرچه ممکن است هزینه اولیه آنها بیشتر باشد، اما دستگاه های ماژولار معمولاً از لحاظ صرفه جویی در انرژی و چند منظوره بودن هزینه خود را جبران می کنند و با سیستم های یکپارچه، در طول زمان هزینه های اولیه را کاهش می دهند.

تفاوت بین اکستروژن مرطوب و خشک چیست؟

اکستروژن مرطوب شامل رطوبت بالا و تزریق بخار است و عمدتاً برای خوراک آبزیان استفاده می شود، در حالی که اکستروژن خشک از گرمای تولید شده توسط اصطکاک با رطوبت پایین استفاده می کند و اغلب به دلیل صرفه جویی در مصرف انرژی برای خوراک دام مناسب است.